Dün kendimi saatlerce sevdiğim bir blogu okurken buldum. Aslında video çekmekten çok, yazmayı sevmeme rağmen bir türlü bloguma zaman ayırıp yazamadım yıllardır. Radikal bir karar verdim ve bloguma yeniden dönmenin şerefini bu yazıyla kutlamak istedim. Öncelikle altı aydır Meksika’dayım ve buradayken öyle farklı şeyler hissediyorum ki, bu yazıyla size içime dökmeye geldim. Hem uzun zamandır yazışmadığımız için, neler olup bitiyor bilin istedim, hem de içimde kopan fırtınaları kelimelere döküp rahatlamak. Öncelikle bu yazıya başlamam için, 2020’nin martına gitmek istiyorum. Yazıp yazıp paylaşmadığım yazılara… 2020’nin martında her şeyden habersiz Nepal yolculuğuna hazırlanıyordum. Yıllardır plan yaptığım Bulgar bir arkadaşımla Nepal’e gidecek, gönüllü bir projede çalışacak ve Everest Base Camp yürüyüşü yapacaktık. Beni bekleyen sadece bir imza günüm vardı. Yıllardır emek verdiğim kitabımı sonunda çıkartmıştım ve bunu sizlerle kutluyordum. İsveç-Danimarka şeklinde kısa bir Avrupa gezisi yaptıktan sonraki gün kitap yoğunluğum başlamıştı. Söyleşiler, radyo yayınları, televizyon yayınları, imzalı kitap hediyeleri derken sonunda İstanbul’daki imza günüm gelmişti. Çok güzel bir imza günü yaptık sonra ben biletimi ayarladım ve sadece gideceğim günü bekliyordum. O ara tabii Çin’de salgın başlamıştı ama herkes gibi ben de ”Yok ya buraya gelmez o.” düşüncesindeydim. İlk başta dağ kapandı (evet bildiğiniz dağ kapandı, Everest yürüyüşlerine izin verilmedi) sonra da ülke… Birkaç […]
Çok uzun süredir bir podcast dinleyecisi olmasam da, podcast dinlemeye başladığımdan beri, resmen podcast bağımlısı olduğumu itiraf etmeliyim. Evde, dışarda, sporda, uyumadan önce kısacası günümün büyük bir bölümünü podcast dinlemeye ayırıyorum. Her yeni bir şey dinlendiğimde, hem birisiyle sohbet ediyormuş gibi hissediyorum, hem de bilgileniyorum. Bu arada yazının başında sizlere şu sıralar yeni bir podcast yapmayı düşündüğümü de çıtlatayım istedim.Neyse lafı çok uzatmadan, sizlere bu yazıda beğenerek dinlediğim podcast’leri önereceğim.
Üniversitede çalışma konularımı hep çevre üzerine seçmişimdir. Ekoloji ve çevre adına bir şeyler öğrenmek, bir şeyler yapabilmek her zaman çok mutlu etmiştir beni. Aslında çocukluğumdan beri hep duyarlıyım çevreye. Tabii çocukken okuldan öğrendiğin kadarıyla çevreye çöp atmamak, doğaya zarar vermemek seviyesindeydi bu karar. Üniversitede bu konuyu akademik anlamda genişletip daha duyarlı oldum. Hatta mezun olduktan sonra; doğal alanları imara açmaya aracı olmak yerine, yenilenebilir enerji sektöründe çalışmayı seçtim. Seyahat etmeye başladığımdan beri, çoğu vaktimi doğada geçirmeye çalışıyorum. Bir ara o kadar çok kamp yapıyordum ki hatta, eve geldiğimde yatağımda rahat hissetmiyor, gözlerim matımı arıyordu. Bunun dışında seyahat ettikçe yeşil aktivitelerimi arttırdım, gönüllü olarak çalıştığım işleri daha çok ekolojik işler seçtim ve çevre ile ilgili daha çok bilgimi arttırdım. Bireysel olarak da elimden geleni yaptım; mesela plastik çöp poşeti kullanmayı bıraktım, bez çanta ile alışverişe gittim, tüketim çılgınlığı kendi çapımda azaltmaya çalıştım gibi. Neyse dün hostelde otururken ‘karbon ayak izimi’ hesaplayayım dedim. Nedir bu karbon ayak izi derseniz; insan faliyetlerinin çevreye verdiği zararın ölçüsüdür.Bu birincil (doğrudan) ya da ikincil (dolaylı) olarak ikiye ayrılıyor. İşte tam o noktada; dolaylı olarak ne kadar dikkat ettiğimi sorguladım. Bunun giydiğimiz kıyafetlerden, tüketim çılgınlığımıza, yemek tercihimizden eğlence aktivitelerine hatta banka hesaplarımıza kadar uzandığının farkındalığını yaşadım. Bunları […]
Selamlar güzel insanlar, bir süredir vakit ayıramadığım bloguma, her yıl kendi içimde yazdığım, bu yıl da sizlerle ilk kez paylaştığım yazımla geri dönüyorum. Halihazırda çok da kolay olmayan seyahatime bir de youtube ve instagram için video ve fotoğraflar eklemeye çalışırken çok severek açtığım bloguma bir türlü zaman bulamadım. Bunu da yeni yıl kararlarımın içine aldım ve dedim ki ilk yeni yıl kararımı gerçekleştireyim. Ben her yıl sonunda bir yılımın nasıl geçtiğini, istediğim hayalleri ne kadar gerçekleştirebildiğimi, bir sonraki yıldan beklentilerimi ve neler hissettiğimi hep yazarım. Yılın herhangi bir zamanı hep açar okurum, ne kadarını yapmışım, o dönem neler istemişim diye. Şimdi ise sizlerle 2017 yılının nasıl geçtiğini paylaşmak istiyorum. 2017 yılı biraz tuhaf başladı benim için. 3 ay süren Güney Asya yolculuğumdan dönmüş ve ne yapıcağımı bilmez bir halde kendimi yiyip bitirmekle başladı. Benim için zorlu bir yolculuk olmuştu ve döndüğümde istediğim soruları cevaplayamamış, hayatıma nasıl yön vereceğimden emin olmayan bir Yağmur’la karşılaştım. Artık İstanbul’u sevmiyordum, arkadaşlarımın eğlenme biçimi bana saçma geliyordu, düzenli bir işe girsem kaçışımın olmadığını görebiliyordum. Kısacası ne İstanbul’dan ne de arkadaşlarımdan eski tadı alabiliyordum. Yağmur (@yagmur_aratt)’in paylaştığı bir gönderi (Şub 19, 2017 at 12:32ös PST) Bunlar beni hem korkutan hem de çok heyecanlandıran bir karara doğru […]